De Wulp op het wad.

Wulp (Numenius arquata) op het Wad; in februari hebben we een erg mooie dag gehad met mede liefhebbers van de kwelders in Noord-Friesland. Bij de pier van Holwerd ontdekten we de wulp; het is de grootste van de Europese steltlopers en is gemakkelijk herkenbaar aan de grote, naar beneden
gekromde snavel. De snavel bij vrouwtjes (14-19 cm) zijn groter dan bij de mannetjes (10-14 cm) en dat
heeft te maken met de grotere energiebehoefte van de vrouwtjes in de broedtijd. Het is (was) een grondbroeder van het duingebied. Een rode lijst soort en dat betekent dat de wulp het niet goed doet in
Nederland. Door grondpredatie door de vos zijn ze bij ons uit het duin verdwenen, maar nog wel op de Waddeneilanden => geen vossen en dus minder grondpredatie. De laatste tientallen jaren ontwikkelen ze zich steeds meer als weidevogel en horen we hun welluidende gejodel ook in Drenthe. Ze leggen vier
eieren die door beide vogels worden bebroed, maar de zorg van de jongen laat het vrouwtje graag over aan de man. De vrouwtjes verlaten het broedgebied eerder.

 

Voedsel: schelpdieren, wormen, garnalen en krabben. De winterwulpen komen bijna allemaal uit het buitenland. De winteraantallen zitten boven de 150.000 vogels, terwijl de broedaantallen maar enkele duizenden broedparen betreft voor ons land. Daarnaast komt de regenwulp (Numenius phaeopus) nog voor in Nederland, maar dan uitsluitend in de trektijd. Ze broeden ander andere op IJsland, waar de wulp, normaal gesproken, niet voorkomt.

Otte W. Zijlstra